30 ឆ្នាំមុន ឪពុកម្តាយរបស់ Arun បានផ្លាស់ទៅរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់ ដែលគាត់ចែករំលែកជាមួយប្រពន្ធ និងកូនរបស់គាត់។ ឪពុក​របស់​គាត់​ឥឡូវ​មាន​អាយុ 90 ឆ្នាំ មាន​ជំងឺ​វង្វេង ហើយ​ត្រូវ​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ​យ៉ាង​ជិតស្និទ្ធ។ អារុណ និងប្រពន្ធគាត់ធ្វើការងារមើលថែច្រើនណាស់ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នកទាំងពីរមានការងារពេញម៉ោង ពួកគេក៏ពឹងលើប្អូនស្រី និងបងថ្លៃរបស់អរុណឱ្យជួយ។

 

Arun និយាយ​ថា វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​បំផុត​សម្រាប់​កុមារ​ពេញវ័យ​ក្នុង​គ្រួសារ​អាស៊ី​ខាង​ត្បូង​ក្នុង​ការ​ថែទាំ​ឪពុកម្ដាយ​ដែល​មាន​វ័យ​ចំណាស់​របស់​ពួកគេ ហើយ​គ្រួសារ​ដែល​មាន​ច្រើន​ជំនាន់​គឺជា​ស្តង់ដារ។
អារុណ ពន្យល់ថា ការថែទាំរយៈពេលវែងអាចមានន័យខុសគ្នាក្នុងវប្បធម៌ផ្សេងៗគ្នា។ គាត់និយាយថា "ហេតុផលមួយដែលខ្ញុំចង់ចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំគឺថា នៅក្នុងសហគមន៍ជនជាតិភាគតិចរបស់យើងភាគច្រើន មានគ្រួសារជាច្រើនជំនាន់ដែលរស់នៅក្នុងគ្រួសារតែមួយ"។ "វាត្រូវការកម្លាំងផ្លូវចិត្តច្រើន ដើម្បីក្លាយជាអ្នកថែទាំ"។

 

នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានការថែទាំជាលក្ខណៈគ្រួសារ វាជារឿងសំខាន់ដែលមនុស្សគ្រប់រូប មិនត្រឹមតែអ្នកដែលទទួលការថែទាំដោយផ្ទាល់នោះទេ ទទួលបានការគាំទ្រដែលពួកគេត្រូវការ។ អារុណ និយាយថា ការធ្វើជាអ្នកមើលថែនៅផ្ទះប៉ះពាល់ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាក្នុងគ្រួសារ ហើយមនុស្សមិនតែងតែគិតអំពីជំនួយដែលអ្នកមើលថែត្រូវការនោះទេ។

 

គាត់និយាយថា "WA Cares នឹងផ្តល់ឱ្យមនុស្សភាគច្រើននូវភាពសុខសាន្តនៃចិត្ត សម្រាប់ពេលដែលអ្នកត្រូវការពេលសម្រាកដើម្បីមើលថែខ្លួនឯង ខណៈពេលដែលកំពុងមើលថែគ្រួសារ"។

 

កម្មវិធីដូចជា WA Cares នឹងជួយគ្រួសារដូចជា Arun ទទួលបានសន្តិភាពនៃចិត្តនោះ។ វាក៏នឹងជួយអ្នករស់នៅ Washington ដូចជាឪពុកម្តាយរបស់ Arun ដែលភាសាទីមួយមិនមែនជាភាសាអង់គ្លេស ហើយដែលត្រូវការជំនួយបន្ថែមដើម្បីរុករកប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាពដ៏ស្មុគស្មាញ និងរយៈពេលវែង។

 

Arun និយាយថា "ប្រជាជនដែលស្ថិតក្នុងជនជាតិភាគតិច និងមិនមែនជាវប្បធម៌សំខាន់ តែងតែមិនដឹងពីរបៀបសុំជំនួយ ហើយវាពិបាកសម្រាប់ពួកគេក្នុងការរុករកប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាព។ ប៉ុន្តែជាមួយនឹង WA Cares ពួកគេគួរតែមានអារម្មណ៍ស្រួលនៅពេលពួកគេ ត្រូវការវា វានៅទីនោះ ហើយអាចប្រើបាន។ ហើយវាងាយស្រួលក្នុងការទៅសុំជំនួយ។”

ត្រលប់ទៅរឿងថែទាំទាំងអស់។

translated_notification_launcher

trigger modal (km/Khmer), spoil cookie